POLOWANIA ZBIOROWE
Poza przeżyciami, tropieniem, osaczaniem grubego zwierza w polowaniu indywidualnym jednymi ze wspanialszych chwil jest polowanie zbiorowe.
Jedno z pierwszych zdjęć w Kole-od lewej: Jan Widz,pomocnik Bojczuka,Jan Bojczuk,Antoni Barszczewski,Henryk Barszczewski -ojciec
Był zawsze uśmiechnięty i pełen humoru kol Stanisław Dziuban
Gościnne polowanie na kaczki-od lewej:pierwszy-Ogórek,trzeci-Bronisław Długosz,czwarty-Zdzisław Dudek,piąty-Stanisław Dziuban,ósmy-Tadeusz Czarnecki
Polowanie zbiorowe to zorganizowana forma , w której udział bierze grupa myśliwych wspólnie : pędzenie w polu, w lesie na grubą i drobną zwierzynę, wodne. Zbiorowe polowanie zbliża ludzi do siebie, jednoczy przy realizacji jednego celu, to integracja braci myśliwych, którzy umiłowali szum lasu, śpiew ptaków , przyrodę.
Ten samochód to była rewelacja ,do łowiska mieliśmy 120 km.Po polowaniu,w długim kożuchu- kol. Jan Bojczuk obok z prawej-kol. Stanisław Dziuban
Zbiórka przed polowaniem zbiorowym na dziki-od lewej siedzi-Dyrektor Naczelny FSC-kol Władysław Kwiatkowski ,drugi-Jan Widz,drugi od prawej-Stanisław Dziuban
Zimy były ostre i śnieżne. Często był problem z jazdą.Od lewej Jurek Zwierzchowski,strażnik Józef Strzelecki wyżej Stanisław Milczarek
Polowania na kaczki, bażanty i zające
Gratulacje "królowi polowania" składa kol. Waldemar Czajka
od lewej:Waldemar Czajka,Henryk Kramek ,Jerzy Chluchnik,Mikołaj Polech
Odpoczynek po polowaniu
Pasowanie na myśliwego w czasie polowania
Przygotowanie do pokotu
Przygotowanie do pokotu
Webmaster-Prezes Koła Waldemar Sierocki na stanowisku.
Odpoczynek po polowaniu na bażanty pod Kopcem Unii Horodelskiej
Zadowolony kol. Jan Żurawicz wraca ze strzelonym zającem
Wspólny posiłek myśliwych i naganiaczy przy ognisku w czasie przerwy w polowaniu
Dopiero początek a już wisi kilka zajęcy
Kiedyś trzeba się nauczyć .Próbę przed otrąbieniem pokotu dokonuje kol. Hieronim Plewka
Polowania Hubertowskie
Do tradycji myśliwskiej należy świętowanie dnia patrona myśliwych-św. Huberta (3 listopada). Zwyczaj ten jest kultywowany, a polowania odbywają się często nie tylko w dniu patrona, a w najbliższym dniu wolnym od pracy. Tradycyjnie łowy w tym dniu kończą się wcześniej, aby przy ognisku i wspólnej kolacji, w atmosferze koleżeństwa dokonać zbilansowania łowieckich przeżyć minionego roku, utrwalić kształtujące się na tej kanwie przyjaźnie, życzyć kolegom myśliwym dobrych dni w następnym roku.
Trębacze -kol.Piotr Zając i kol.Hieronim Plewka grają sygnał"pasowanie"
Dnia 7 listopada 1992 roku odbyło się na terenie obwodu nr 11 w Lesie Gołębiowiec Polowanie Hubertowskie. Pokot nie był zbyt duży, ale przyjemność ogromna. Szczególnie radosną chwilą było pasowanie na myśliwego kol. Krzysztofa Grabskiego dokonane przez kol. Piotra Zająca.
Odebranie gratulacji po "pasowaniu"
Przygotowanie do pokotu
Stan zajęcy jest bardzo niski. Mamy nadzieję,że zając a z tym jego trop nie zginie z naszych łowisk. Obecnie polowanie na niego jest tylko pretekstem do spotkania się ,a nie on sam.
Po każdym zbiorowym polowaniu bardzo ważny jest wspólny posiłek i śpiewanie przy palącym się ognisku.
Przy polowaniom na zające korzystaliśmy z karawanu. kol. Lucjan Godula kol. Bolesław Bassa i strażnik śp. kol Józef Strzelecki
Przy ognisku zawsze jest cieplej
Humor jest nieodzownym towarzyszem myśliwskich spotkań
* Prowadzący polowanie mówi do dyrektora: O tu niech pan dyrektor stanie, dziki z pewnością tędy pójdą !
- Czy aby na pewno ? - Niezawodnie - No to macie na piwo i postawcie mnie gdzie indziej...(zasłyszane) *
Jana Wojdę wracającego z polowania spotkała niezapomniana historia, która dla Kolegów myśliwych stała się już legendą. Podczas jazdy furmanką nieopatrznie spadła z niej jedna z dubeltówek i pojazd przejechał po broni wbijając ją w piach i wykrzywiając lufę. Kol. Wojda postanowił poradzić się kol. Bronisława Długosza z nadzieją, że może obydwaj wymyślą rozwiązanie tej zabawnej, aczkolwiek nie dla wszystkich historii. Po oględzinach broni milczenie zadumy zostało przełamane: - Brenekę załaduj, przywiąż do drzewa, pociągnij za sznurek i czekaj, co z tego wyniknie, tylko odsuń się na bezpieczną odległość, ponieważ może się rozerwać. Salę wypełnił śmiech Bronka. Postanowił jednak pomóc koledze i wyszlifował specjalny przeciągacz. Gdyby strzelba lutowana była na cynę, nie byłoby takiego problemu, lufy pod wpływem odkształceń rozlutowałyby się tylko, możliwe byłoby ich ponowne wyprostowanie i zlutowanie . Jednak strzelba Kol. Jana była licha, lufy z nakładkami lutowane były na mosiądz. Wszystko uległo wygięciu. Broń nie nadawała się do naprawy. Przygoda Kol. Wojdy Jana pozostała na długo w pamięci jego kolegów stając się jedną z legend Koła Łowieckiego Nr 13. Incydent ten nie uszedł uwadze także "Głosowi FSC", który ozdobiony był karykaturą naszego kolegi celującego do zwierza z powykrzywianymi lufami(historia z lat 50-siątych )
Tuż przed pokotem
Polowania Wigilijne
Myśliwym dziękuje za udane polowanie prowadzący kol. Piotr Zajac
Ognisko ,dzielenie się opłatkiem ,wspólne śpiewanie kolęd to coś wyjątkowego w ten wspaniały dzień. Polowanie wigilijne tak jak polowanie hubertowskie jest wpisane w naszą łowiecką tradycję.
"W dali słychać klekotanie kołatki. Naganka tuż, tuż. W środku pola przycupnęły trzy zające. Po chwili jeden z nich, stary gach zasłupkował i mówi do pozostałych: ty na lewo, ty na prawo a ja jak co roku na K....."
Przygotowanie do pokotu
Tym razem bez pudła. Zająca niesie kol. Kazio Mazurek
Kiedy pogoda jest "mało ciekawa" kolędujemy przy stole